Zalgiris Kaunas, Fenerbahçe Beko karşısında müsabakaya oldukça agresif başladı. Litvanya temsilcisi ilk çeyrekte Thomas Walkup’un önderliğinde çok tempolu bir oyun sergiledi. Zalgiris, geçiş hücumlarındaki hızıyla Fenerbahçe Beko’nun direncini hemen kırdı. Yarı sahada sete oturduğunda da süratle top çevirerek en boştaki oyuncudan skor üretti. pick & roll ve pick & pop organizasyonlarını çok iyi işledi. Fenerbahçe Beko, bu çeyrekte çok düşük yüzdeyle şut attı. İlk 10 dakikanın 24-7’lik skorla bitmesi bu vahametin göstergesi. Bu 7 sayıya Dyshawn Pierre’in son topta soktuğu üçlük de dâhil üstelik.
2. periyotta oyuna yeni giren Johnny Hamilton, bloğuyla Fenerbahçe Beko’ya aradığı kıvılcımı verdi. Bu bloğun ardından Lorenzo Brown geçiş hücumunda basket faul yaptırdı. Ardından bir de top çalan Brown, Zalgiris’in iyice dengesini bozdu. Hamilton’un çember altından orta mesafedeki Jarell Eddie’ye yaptığı servis, Zalgiris molasının da habercisiydi. Fenerbahçe Beko oyuna ortak olma yolunda tam silkinip kendine gelmeye başlamışken Zalgiris moladan yıldırım gibi döndü ve Geben, Grigonis, Rubit üçlüsünün basketleriyle 8-0’lık bir seri yakaladı. Zalgiris uzunlarının Fenerbahçe’nin savunma ribaundu zafiyetini çok iyi değerlendirdiği bu bölümde Grigonis ve Rubit hücumda parladı. Jokubaitis ve Milaknis de Fenerbahçe’nin müdafaa rotasyonundaki hantallığını karşılıklı köşelerden yolladığı üçlüklerle cezalandırdı. Zalgiris Kaunas 2. periyotta ne kadar organize biçimde sorun çözdüyse Fenerbahçe Beko da bir o kadar kısalarının bireysel çabasıyla karşılık vermeye çalıştı. Nando de Colo bu noktada devreye girdi ama tekil gayreti yetmedi. Devre biterken orta mesafeden bulduğu isabet, farkı sadece 20 sayıya indirdi.
3. çeyrek, adeta Zalgiris’in şut idmanına döndü. Kokoskov’un molası da Fenerbahçe’yi canlandıramadı. Basit top kayıpları ve mental dağınıklık devam ederken maalesef bunun faturası da çok ağır oldu ve diferans gittikçe açıldı. Walkup, agresif savunmasını hücumda takım arkadaşlarını ustalıkla yöneterek taçlandırdı. Lekavicius, yayın gerisindeki nişancılığıyla Walkup’a eşlik ederken Rubit tek ayağı üzerinden geriye çekilerek yaptığı atışlarla Fenerbahçe’yi çaresiz bırakmaya devam etti. Fenerbahçe kanadına baktığımızda Leo Westermann’ın kıpırdanışları ve Eddie’nin şutları gibi ferdi ataklar göze çarptı. Takım, gene çoğunlukla kısalarının yaratımından medet umdu fakat Zalgiris’in rüzgarını bir türlü kesemedi.
Son periyot, formaliteden farksızdı. Martinas Geben’in boyalı bölgeyi domine ettiği sekanslara tanık olduk. Westermann’ın üçlüğü, Pierre’in geçiş oyunundaki basket faulü ve Melih Mahmutoğlu’nun perimetreden yaptığı siftah, Fenerbahçe için istatistik kağıdını doldurmaktan öteye gitmedi. Fenerbahçe’nin maçın genelinde uygulamaya çalıştığı 4 kısanın etkinliğine dayalı düzen bir kere daha sonuç vermedi. Fenerbahçe hâlen saha içi yerleşiminde sorun yaşıyor. Zalgiris’in durmaksızın adam değiştiren savunmasına karşı da ideal bir reçete sunamadı. Fenerbahçe ayrıca Zalgiris’in hücumdaki kolektif dinamizmini durdurabilecek bir savunma direncinden de yoksundu.
Evet, Fenerbahçe Beko formsuz bir dönemden geçiyor ancak Igor Kokoskov, takımdaki bu yılgınlığı ekran başındaki bir seyirci gibi izliyor. Kokoskov oyuncuları hata yaptığı zaman onları canlandıracak uyarılar yapamıyor, kenarda çok pasif kalıyor. Kazanma hırsını sporcularına yansıtıp onları motive edemiyor. Parkede hâkimiyet kuramıyor. Örneğin; Jan Vesely’nin oynamadığı, rakibin de boyalı alanda gayet etkin olduğu bir eşleşmede atletik ve enerjik bir uzun olan Johnny Hamilton’un çok az süre almasını bir türlü anlayamadım.
Fenerbahçe Beko, EuroLeague’de sadece maç kaybetmiyor, yarışmacı karakterini de yitiriyor. Fenerbahçe Beko’nun, rakiplerini tedirgin eden bir takımdan rakiplerinin çantada keklik olarak gördüğü bir takıma dönüşmesi, Avrupa basketbolundaki değerini düşürüyor. Bu geriye gidiş, Fenerbahçe Beko adına kaybedilen EuroLeague finalleri kadar, hatta belki de ondan daha yakıcı bir sorun. Kokoskov’un parlak bir NBA kariyeri var fakat Fenerbahçe’yi hapsolduğu bu karanlık tünelden çıkarabilmesi için takımı EuroLeague gerçeklerine göre şekillendirmesi gerekiyor.
Mehmet Şükrü Özen
