NBA’de şu ana kadar 13 Türk oyuncu, draft edilme başarısı gösterebildi. Bunların ilki 1998 senesinde Mirsad Türkcan’a ait. Mirsad’ın ardından sırasıyla Hidayet Türkoğlu, Mehmet Okur, Ersan İlyasova, Cenk Akyol, Ömer Aşık, Semih Erden, Emir Preldzic, İzzet Türkyılmaz, İlkan Karaman, Furkan Aldemir, Cedi Osman ve Furkan Korkmaz draft edilmiştir. Fakat Cenk, Emir, İzzet ve İlkan NBA’de forma giymemiştir.
Bu isimlerden de yola çıkılacağı üzere henüz bir oyun kurucuyu NBA’a gönderebilmiş değiliz. Peki temelde sorun ne? Havuzun bu kadar geniş olmasına rağmen neden guardlarımızla NBA takımları ilgilenmiyor? Biraz ele alalım:
Öncelikle basketbolun yeni bir anlayışa sahip olması artık oyun için akışta çok daha hızlı olmanıza ihtiyaç duyuyor. Kendinizi guard pozisyonunda oynayan bir oyuncu olarak hayal edin. Özellikle NBA standartlarında yüksek temponun maç boyu devam ettiğini göreceksiniz. Fiziksel olarak buna karşı hem hücumda hem de müdafaada yeterli olmanız gerekir. Yani 48 dakikanın ortalama 35-40 dakikası sahada kalan Russel Westbrook karşısında asla kesilemezseniz yoksa maç içinde çok ağır şekilde cezasını RW kesecektir. Aynı şekilde topu taşıyan ve dağıtan oyuncu olduğunuz için tempoyu belirleyen en önemli oyuncu da siz olacağınızdan sizin düşmeniz takım halinde düşmeye yol açacaktır. Peki Türk oyuncuların fiziksel olarak yeterliliği bunu karşılıyor mu? Genel olarak ne yazık ki hayır.
Fiziksel olarak yeterli olduğunuzu varsayalım.
Gelişen oyunun en önemli hücum silahı şut atabilen bir oyuncu olabilmek. Belki maçlarda yeterince isabetli oynuyor olabilirsiniz ancak NBA standartlarında yapılan savunmanın daha sıkı olması, ritim kaybetmenin daha kolay olması, yoğun tempoda yorulmadan aynı isabeti korumak oldukça zor. Eğer şutunuz iyi değilse en iyi ihtimal Rajon Rondo olmaya bakmak.
NBA arenasına çıkıyorsanız temel bilgilerinizin çok sağlam olması gerekir. Oyunu okumalı ve becerilerinizi yeterince kullanabilmelisiniz. Topu getiren ve oyunu yönlendiren oyuncu takımının beynidir. Eğer kendinizi iyi kullanmazsanız sistem baştan çöker.
Aranan daha pek çok detay özelliğe girmeden bunlarla baş edebilmek gerçekten zor. Ancak oyun zekanız yüksekse bunun üzerine gitmek mantıklı olur. Zira NBA’de bu özelliklerin hepsini barındırmayan pek çok efsane vardır ki bunları Steve Nash, Jason Kidd, John Stockton, Jerry West, Chris Paul vs. gibi sıralayabiliriz. Tüm bu oyuncular müthiş fizikli ya da harika birer şutör değildi. Fakat her biri zekanın estetiğe dönüşmüş birer basketbol büyüsü oldular.
Atletik özelliklerin en belirgin olduğu pozisyonda tutunmak oldukça zor fakat imkansız değil. Oyuncularımızın kötü yanlarını geliştirmek yerine iyi olduğu yerde daha iyi olması daha avantajlı olabilir. Yani iyi şut atamıyorsunuz ancak müthiş bir saha görüşünüz ve asist özelliğiniz varsa bunu daha da geliştirerek bulunduğunuz yerde kalıcı olabilirsiniz. Ömer Aşık’ın zamanında hızını daha da fazla kullanmayıp güçlenmeyi tercih etmesinin hatalı bir karar olduğunu görmüştük.
Türkiye’den henüz aranan meziyetlerde bir oyuncu bulunamadı. Altyapımızın ve gelen yeni nesilde oynanan basketbol seviyesinin iyi olduğunu söyleyebiliriz. Bunca isimden hiç oyuncu çıkmaması elbette üzücü. Belli bir kesime göre savunmasını daha iyi yapabilseydi Harun Erdenay’ı oralarda görebilirdik. Kim bilir önümüzdeki dönemlerde bir Allen Iverson yetiştirmiş olur ve keyifle izleriz.
