“Bu baskıyı kaldıracağıma inanıyorum. Bunun için burdayım. Çok çalıştım ve Knicks’i daha yükseklere taşıyacağım.“
RJ Barrett bu özgüvenli cümleler ile geldiği Knicks camiasındaki bazı insanları heyecanlandırmayı başardı belki de. Ben bu heyecanlanan taraftarlara şakşakçı demeyi tercih ediyorum. Çünkü Knicks’in bu süreçte daha iyi yerlere geleceği falan yok.
Geçtiğimiz sezonun ortasında, takımın yıldız oyuncusu Kristaps Porzingis’i takasladı Knicks. Bunu yapmasındaki başlıca sebep ise, bu sezonun serbest oyuncu kategorisinden iki yıldız oyuncuya maksimum kontrat vermek. Lakin almayı düşündüğü oyuncuların başındaki Kevin Durant, ciddi bir aşil sakatlığı geçirdi ve en az 1 yıl oynamaması bekleniyor. Yine aldıkları risk yüzünden kısmen patlayan New York camiası, ikinci hedefi olan Irving’in de Brooklyn cephesinden sıkı bir markaja alınmasının ardından, iyice zor duruma düşmüş oldu. Elindeki mevcut Superstar adayı Porzingis’i takaslamasının mantıksız sebepleri de, bu olaylar sonrasında iyice göz önünde kaldı. Tabii bazı insanların savunması ise Porzingis’in sakatlık problemleri.Elinde böyle bir potansiyel varken alacağın riskin bu olması, FA’dan alacağın oyuncuya göre daha az risk demek bana kalırsa. Yani kısacası ortada kalan New york’un yönelebileceği gerçekçi bir hedefi kalmadı diyebiliriz.
Free Agent’ın diğer yıldızlarının da, ya önceden beri iletişimde olduğu takımlar var, ya da üzerine takım kurulabilecek uygun parçalar değiller.Bunlar hamle ihtimalini iyice sıkıntılı bir duruma getirdi. Umarım hedef Kevin Durant veKyrie iken, alınan oyuncular Terry Rozier ve Marcus Morris olmaz. Çünkü Knicks bunu yıllarca yapmış, Tim Hardaway’inden tutun Jarret Jack’e, Hezonja’ya komik paralar teklif etmiş bir kulüp. Kulüplerin başarılı hamleleri az olabilir. Ama son 5 yılda yaptığı tek başarılı hamleden vazgeçip, yine yanlış şeyler yapabilecek tek takım da New York Knicks’tir. Bu acı ama gerçek bir durum. Son dönemde kendisi seviyesinde kötü yönetilen diğer takımlar, Lakers ve Sacramento, gerekli şeyleri bu sezon ve geçen sezon yaptı. Kings az kalsın playoff yapıyordu ve elinde çok kaliteli, genç bir nüve var. Lakers’ı zaten biliyorsunuz, her şeyi yapabilecek potansiyelde bu sezon. Yani Knicks’in rakipsiz olduğu bir alan var ama bu olumsuz anlamda. 2-3 sene öncesine gidip Phil Jackson’ın hatalarından bahsetmeyeceğim. Şu an bile konuştuğumuz çok hatası var Knicks’in. Bir süre de olacak gibi.
Bazı açılardan olumlu bakmak istediğimden bir de az olan olumlu şeylere bakalım. Geçen sene ikinci turdan aldıkları Mitchell Robinson, hiç fena bir sezon geçirmedi. İyi bir caydırıcı olan pota altı savunucusu, ligi blok ortalamasında 2. sırada bitirme başarısını gösterdi ve en iyi 2. çaylak beşine seçildi. Undrafted oyuncu Alonzo Trier ise, kendisinden beklenilen performansın üzerine çıktı ve yeri geldiğinde skor yükünü çeken ana unsurlardan oldu. Ligin ilk aylarında Knox, sakatlanana kadar iyi bir performans ortaya koydu lakin, sakatlık dönemi ve sonrası ciddi bir düşüşe geçti. En olumlu şey, potansiyeli yüksek olarak görülen, Dennis Smith Jr’ın çıkışı ve kendini bulması. hala belirgin eksiklikleri de olsa, özellikle işin hücum kısmında ben dahil çoğu Knicks taraftarını heyecanlandırmayı fazlasıyla başardı. Bu performansının üstüne koyar, devamlılık sorunları ve dağınık basketbol stilini biraz toparlar ise iyi yerlere gelebileceğinin sinyallerini verdi Dennis Smith. Bunlara ek olarak Hezonja da
Giannis’i posterleme başarısı gösterdi falan işte. Gerçekten bunlara eklenebilecek, insanın aklına olumlu bir şey gelmiyor. Şimdi diyebilirsiniz Tim Hardaway iyi attı da, kendisinin üst düzey bir oyuncu olamayacağı ve şuhursuz bir oyuncu olduğu da kabak gibi belli. Aldığı kontratın hakkını verseydi gitmeden, yeterdi. Deandre Jordan’a gelirsek klasik Deandre’ye ek olarak iyi yüzdeli bir serbest atış profili çizdi bu sezon. Ama kendisinin rakamları hormonlu bunu kabul etmek gerek. Oyuna etkisi asla istatistik kağıdında yazan ile paralel bir görüntü çizmiyor. Adeta rakama oynuyor yeri gelince. Yani takım öyle bir takım ki, birkaç küçük şey dışında, nereye elini atsan, orası elinde kalıyor.
RJ Barrett’a üzülerek diyorum ki, daha yükseklere gelecek bir Knicks yok abi. Tabii belki de yönetim bizi şaşırtır ve çok başarılı işlere imza atar,bir Kawhi bir Butler, o zaman bu yazıyı tekrardan seve seve yeniler ve tükürdüğümü yalarım. Ama bunların olma ihtimali de gerçekten bayağı düşük. O yüzden Porzingis takasından sonra aksedilen planlar ile tam, “acaba olur mu lan?” diyen ben ve benim gibi Knicks taraftarına sesleniyorum. Ümidi kesin ve küçük şeylerle mutlu olmayı öğrenin. Knicks taraftarı olmak demek, hayatta ümit edip, başarılı olamayan insan olmak demek, küçük şeylerden mutlu olun ki, asıl resmi rahatça aklınızdan çıkarın. Bu sezon Knicks’in bize bol bol küçük mutluluklar vermesi dileğiyle. Hezonja posterle aslanım!