Gerek Amerikan Bağımsızlık Bildirgesinin ilk eyaletleri arasında yer alması, gerek coğrafi özellikleri, gerek sanayi ve kültürel çeşitliliği ile göz kamaştıran eyaletlerden birisidir Colorado. Kıtanın en yüksek eyaleti olan Colorado’nun başkenti ise Rocky Dağlarının eteğinde kurulmuş olan Denver’dır. Çok yüksek olmasına rağmen hava şartları beklenenden daha iyidir; zira Denver, yılda 300 günden fazla süre güneş alır… Şimdi siz bir NBA yazısı okumayı beklerken neden bu coğrafi bilgilerle karşılaştık diyebilirsiniz; ancak Denver’ın ,yani Mile High City, bu sezon yakaladığı başarı ile oluşturduğu kültürü anlamak açısından bu bilgiler gerekliydi. Zira koç Mike Malone’un bir babanın oğullarına pasta paylaştırır gibi oyuncularına süre paylaştırması, rakip takımların coğrafi şartlardan dolayı tempo sorunu yaşaması ve adaşı Nikola Tesla gibi harika bir oyun zekasına sahip olan Nikola Jokic’in basketbolu omuzlaması yalnızca parkelerdeki teknikten kaynaklanmıyor…
2012-2013 sezonu; Tim Duncan, Manu Ginobili ve Tony Parker halen daha Spurs’te, Chris Bosh sapasağlam, Dirk Nowitzki ligi darmaduman ediyor… Denver Nuggets ise ufak tefek oyun kurucusu Ty Lawson, o zamanın yükselen yıldızı Kenneth Faried, kurt Andre Igoudala ve bildiğimiz Javale McGee ile 57 galibiyet ve 25 mağlubiyet alarak konferansını üçüncü tamamlamış; play off döneminde ise yeniden inşanın temelini yeni yeni atacak olan Golden State Warriors, 6 maçlık serinin sonunda Denver’ı tatile göndermişti. Altı senenin ardından şu anda Denver, 51-24 derecesi ile Batı Konferansının lideri. Hem de GSW’nin Yıldızlar Karması, LeBron’lu play off dahi yapamayan Lakers, efsanevi sezon geçiren Harden’lı Houston’ın önünde; ama çoğu kişi Denver’ın play off sürecinde ilk turda elenebileceğini düşünüyor. Peki bu ihtimal nerede geliyor?
Bu sorunun cevabını vermek için ilk olarak Denver’ı mükemmelleştiren detaylara bakmamız lazım; Jamal Murray ve Gary Harris’in oluşturmaya çalıştığı Splash Brothers lite versiyonu, tecrübesi ve savunma sertliğiyle takımın abisi olan Paul Millsap, koşarken düşecek gibi bir his yaratsa da dev deha Nikola Jokic, sezon başında çoğumuzun ‘’Kim bu?’’ dediği ancak takımın bir anda merhemleri olan Torrey Craig ve Monte Morris, draft sınıfının sürprizlerinden Malik Beasley, Jokic’in savunma defosunu yamalayamaya çalışan Trey Lyles ve Juan Hernangomez son olarak nokta şutör Will Barton… Denver’ın görünen kısımlarında avantajları bunlar bir de bu işin detayları var; Jokic’in tepede top aldığı zaman bir kısanın ve bir forvetin sağ-sol dip olmak üzere ters kanatlara kat yaptığını görürüz tam o esnada diğer uzunun hareketsiz kısaya perdeye gittiğini ve rakip savunma rotasyonunda karmaşaya neden olduğunu görürüz, sonuç: Ters kat yapan kısanın sol forvette üç sayı için hazır olması, kat yapan forvetin boyalı baseline’da tehdit yaratması, screen’den devrilen uzun ve screen’i alan kısanın skor için hazı olması… Bütün bu işlemlerin hemen hemen her hücumda gerçekleşmesi Jokic’in sahada olmasına bağlı; zira Jokic, biraz önce saydığımız opsiyonların hepsini görebilecek ve pası vermek için doğru açıyı oluşturabilecek bir uzun. Başka bir hücumda ise kısaya perdeye gelen Jokic, geçiş oyununda potaya yürüyerek penetre edip skor üretebiliyor.
Bu detayların yanı sıra klasik üçgen hücum veya pace&space’e bağlı oyunlar da Mike Malone’un defterinde mevcut. Batı’da ilk dördün dışında yer alan takımlar Denver’ın tecrübesizliği ve savunma defolarından dolayı ilk turda eşleşmek istiyor. Tabii ki bu doğal ancak, konferansın bu kadar zor olmasına rağmen sezon boyunca ilk iki sırada olan bir takımı play off’ta rakip olarak tercih etmek çok da doğru görünmüyor.
Coğrafyası, sanatı ve tarihsel özellikleri ile eşsiz bir yer olan Denver, bu sezon NBA’in en güzel hikayelerinden. Tek bir süper star’ın yanına birebir uyan parçalar monte ederek şu anki konuma ulaştılar. Ve umarın Denver için bu hikaye, abartılmış bir senaryodaki mutlu sondan ziyade her sezon reytingleri alt üst eden kaliteli televizyon serisi gibi sonlanır…
