Kobe Bryant…. NBA’in ve Lakers’ın efsanesi, sayısız ödülün sahibi.. İnanması hala güç ama 41 yaşındaki Black Mamba, dün gece bir helikopter kazasında yanında 13 yaşındaki Gianna Maria-Onore Bryant ile birlikte aramızdan ayrıldı…
12 yaşındaki bir çocuğa basketbolu sevdiren, sonrasında ise hayatına yön verecek bir felsefe veren güzel adam…Parkede gözünden çıkan o ateşi görmek için uykusuz geçen geceler… ‘Bu oyun böyle oynanır işte!’ dedirten o hırsın.. Hepsi için sonsuz teşekkürler.
Herkes için çok büyük bir trajedi. Muhtemelen hiçbir zaman aşamayacağım bir veda oldu böylesi.
Bana kaybetmenin bir seçenek olmadığını, her zaman kazanmam gerektiğini öğrettiğin için minnettarım. Respect!
Berk Sağır
TEŞEKKÜRLER KOBE…
Bize 24’ün sadece bir forma numarası değil, en iyi olmak için günde basketbola kendini adaman gereken saat olduğunu gösterdiğin için teşekkürler.
Kariyerinin pek çok evresinde vücudun “hayır” derken, kalbin ve zihnin “evet” dediği ve zorlamaya devam ettiğin için teşekkürler.
Kaybetmeyi reddettiğin ve kazanmak kaderinmiş gibi görünen maçlar için teşekkürler.
Sonsuz motivasyonun için teşekkürler.
Amansız hırsın, saygı ve hürmet dolu oyunun için teşekkürler.
Ve son olarak basketbolu sevdiğin ve sevdirdiğin için teşekkürler.
Tüm dünya, bir kahramanını kaybetti…
Bir neslin izlemek için alarm kurduğu, uykularından fedakarlık yaptığı adam. Kısacası bana bu satılrarı yazdıran size de bu yazıyı okutan bir kahraman…
Babasının yolunda emin adımlarla ilerleyen henüz hayatının çok başında olan 13 yaşındaki Gigi Bryant… İzleyenleri şimdiden heyecanlandıran, işte babasının kızı dedirten minik mamba. Birlikte gittikleri basketbol maçları ve bire bir yaptıkları maçlar… Tarifi olmayan, sözlü ifade edebilmenin çok zor olduğu bir trajedi…
Elveda Kobe, elveda çocukluğum. Elveda sabaha karşı uyanıp uyku gözlerle Tv başına oturduğum yıllar…
MAMBA OUT
Ruhi Ünal
Batuhan Akar
Bundan tam 14 sene önce bir kış günü Staples Center’da bulunan taraftarlar ve ekran başında bu maçı takip eden taraftarlar yaşanacak olan muazzam olaya canlı tanık olacaktı. Tarih 22 Ocak 2006, Los Angeles Lakers evinde Toronto Raptors’ı konuk etti. Kobe Bryant maça harika başlamıştı fakat takımı tam tersi bir şekilde maça tutuk başladı. Maç içinde Toronto Raptors’ta her oyuncu Kobe Bryant’ı tutmakta zorlanıyordu. Sam Mitchell Kobe’yi savunmak için farklı farklı yollar denedi fakat başarılı olamadı. Black Mamba’yı kimse durduramadı. 3.çeyreğin bitimine 1.10 kala Los Angeles Lakers Black Mamba’nın smacıyla maç boyunca ilk defa öne geçmeyi başardı. Black Mamba bu smacıyla 51.sayısını kaydetmişti. Maç sonuna geldiğimiz de ise Staples Center ve ekran başında bu maçı izleyen herkes büyük bir şaşkınlık içinde Kobe Bryant’ı izliyor ve onu ayakta alkışlıyordu. Kobe bu maçta 28/46 ile tam tamına 81 sayı atmıştı ve NBA tarihine bir kere daha imzasını bırakmıştı. Tarih bu sefer 26 Ocak 2020 gösteriyordu. Kobe Bryant bu sefer oynadığı basketbol ile değil, yaşanan acı bir olay sonucu tüm dünyayı şoka uğratmıştı. Bir nesile basketbolu sevdiren adam, bir nesilin Michael Jordan’ı olan adam, efsane Boston serisini izlemek için gece uykularımızı çalan adam akıl almaz bir helikopter kazasında hayatını kaybetmişti. Kobe Bryant’ın çocukken hepimizin üzerinde bıraktığı çok büyük bir etki vardı. Hepimiz çoçukken basketbol oynadığımızda şut atarken Kobeee diye bağırırdık istemsiz olarak. Sürekli onun yaptığı hareketleri izler aynı şeyleri yapmaya çalışırdık. Öncelikle bana ve tüm herkese yaşattığın duygular için sonsuz teşekkürler Black Mamba.. Huzur içinde yat çocukluğumuzun Superman’ı…
Berkay İmren
Kariyerindeki iniş çıkışlarda dahi pes etmemen, hele ki çoğu kişinin bir daha dönemez dediği anda kopmuş aşil tendonunla parkeye dönüp serbest atışları kullanman, yaptığın her şey çok büyük bir mücadele örneği. Attığın her adımı inanarak attın; inanç, bu yolda senin en büyük ışığın oldu. Sağ elinden sakatlık yaşadığında sol elinle antrenman yaptın, parmağın kırıldığında finallerde pes etmeden oynadın sen bunları yaparken bizlere hiçbir şey için bahanemizin olamayacağını anlattın.
Okula geç kalmalarım, uykusuzluk, bunların hiçbiri için pişman değilim. Sen bir neslin hayatına dokundun. Bir gün seni görebilmek en büyük hayallerimden biriydi. Bu hayalim muhakkak gerçek olacak buna inanıyorum.
Haberi aldığımdan beri çocukluğum kaybolmuş gibi hissediyorum. Her şey için teşekkürler Kobe, hayatımıza kattığın tüm güzellikler için basketbola kattığın her şey için çok teşekkürler. Hiçbir zaman unutulmayacaksın daima seni ve mentaliteni yaşatacağız. Huzur içinde uyu “kahramanım…”
Yasin Tonyalı