Hepinize merhaba… Bugün NBA’deki bireysel (oyuncu) istatistikleri bakımından lider oyuncuları ve onların takımlarına olan gerçek etkilerini ele alacağız. İlk olarak istatistik biliminin NBA’de ne kadar ilerlediğini ve bu faktörün etkilerini de ele alarak konuya ‘’smooth’’ bir giriş yapalım.
Günümüz NBA basketbolunda, istatistik ve bunun dışında ‘’data reading’’ (elinizdeki istatistik ve onu nasıl yorumladığınızın bilimi) oyuncu, antrenör ve hatta yönetici seçimlerinde giderek daha çok etkili olmaya başladı. Buna en büyük örnek olarak, Houston Rockets genel menajeri Daryl Morey ve onun kurduğu sistemi gösterebiliriz. İstatistiksel olarak bir takımın zorda kalmadıkça orta mesafe atış kullanmamasını ve sadece üç sayılık atışlar ile çember altından bulunacak sayıların hücumda daha etkili olacağı yönündeki bulgusu, NBA’de oynanan basketbolun değişmesinde kilit bir rol oynadı. Buna ek olarak Warriors’un bu sistemle de başarılı olması ve üstüne ‘’pace’’ yani aynı vizyonu 7 saniye ve altında yapılan hücumlarla birleştirmelerinin sağladığı katkı, herkesi bu oyun şekline doğru yönelmeye itti.
Bireysel istatistiklere gelecek olursak, bu senenin sayı lideri “Sayın Sakal” yani James Harden’ın inanılmaz katkısından söze başlamamak, kesinlikle basketbola olan sevgi ve saygıma bir hançer darbesi vururdu! Ortalama 37,5 dakikada bulduğu 36,7 sayıyla, tarihin en iyi ofansif performanslarından birine tanık olma şansını verdi bize. Bunun yanında ayrıca maç başına çektiği 6,5 ribaunt ve 7,5 asist ile takımına bu yönlerde de katkı verebildiğini kanıtladı. Harden’a yapılan en büyük eleştiriyse savunmadaki isteksizliği. Harden bu konuda göründüğünden daha çok katkı veriyor, çünkü yine maç başı 2,2’lik top çalmasıyla bu konuda takımının lideri konumunda.
Ribauntlara gelindiğinde, Andre Drummond’ın liderliğinin beni şaşırtmadığını söylemeliyim. Maç başına aldığı 15,1 ribaunt ile en yakın takipçisine 1,5 ribauntluk bir fark atmış durumda. Detroit Pistons’ın oynadığı basketbol gözlerimizi biraz acıtsa da, Griffin ve Drummond’un pota altında yaptıkları ve ortaya koydukları bireysel çaba bizi etkilemiyor desem yalan olur.
Asist bölümündeyse bu sezon maç başı 10 asist ortalamasının üstüne çıkan tek oyuncu olan Rusell Westbrook’u görüyoruz. Paul George’la beraber bu sezon çok iyi bir uyum yakalayan ikilinin, Playoff için de bize aynı güzel basketbolun devamını sağlayacaklarını umuyorum. Westbrook her zaman son ana kadar olan mücadelesi, OKC’den ayrılmayışı, sert savunması ve triple double istatistiklerle sezon bitirmesinden çok, aldığı ribauntların zorluğu konusunda eleştirilmiş bir oyuncu oldu. Bu da herhalde günümüz medyasının artık çok acımasız ve de üstüne aşırı mükemmeliyetçi oluşundan kaynaklanıyor.
NBA’de istatistik biliminin önemini ve belirli alanlarda lider olan oyuncuların takımlarına katkılarını böylece daha iyi görmüş görüyoruz. Gelecekte bu bilimin NBA’de gelişmeye devam ederken, Avrupa ve Dünya basketbolunda da daha etkili biçimde kullanılacağını düşünüyorum ve umut ediyorum.
Suphi Baykam
