Avrupa’nın göz bebeği konumunda olan ve NBA’in yaklaşık 2 senedir heyecanla beklediği isim Luka Doncic, Real Madrid’e dönüş tarihiyle ilgili konuşmuş ve 38-39 yaşımda dönmeyi isterim demiş.
Bu size çok masumane bir açıklama gibi gelmiş olabilir fakat bence yersiz bir açıklama olmuş. Sonuç itibariyle Luka 16-17 yaşından beri Avrupa’da ismini akıllara kazıyan, oyunuyla Real Madrid gibi bir takımda ilk 5’e yerleşen ve burada yakaladığı başarılar sayesinde NBA kapısını açmış bir oyuncu. “Ne var bunda kardeşim” diyebilirsiniz. Şu var; sen zaten uzun zamandır Avrupa sahnesinin başrolü olmuşsun, NBA’de basketbol oynamanla ilgili tonla methiyeler düzmüşler senin için ve sonunda draftın gerçekleşmiş. Takımdan memnunsun veya değilsin orası çok önemli değil. Keza Luka’da Dallas ile ilgili olması gerektiği gibi konuşmuş, yapılanmadan ve yüzük aşkından bahsetmiş. Bunun zaman alacağını ve kolay olmayacağını söylemiş.
Elbette, NBA’de yüzük kazanmak her baba yiğidin harcı değil. Özellikle Luka gibi başarılı bir takımdan gelen ve yetenekli olan Avrupalılar için hiç ama hiç kolay değil. Bunun en büyük örneği Dirk Nowitzki. 1998’de bu lige adım attı ve ilk şampiyonluğunu ancak 2011’de yani tam 13 yıl sonra elde etti. 39 derece ateşle oynadı, takımına inandı ve güvendi. Dünyaya damga vuran Big 3’den korkmadı, tecrübesine ve oyun zekasına güvenerek var gücüyle direndi. Mutlaka Jason Kidd, Caron Butler, Tyson Chandler, Shawn Marion, Jason Terry ve bir diğer Avrupalı oyuncu Peja Stojakovic gibi isimlerin tecrübesini arkasına almış olması onu daha korkusuz yaptı ve sonunda yıllardır kovaladığı şeye ulaştı. Bir Avrupalı olarak NBA şampiyonluğu yaşadı. Lige damga vuran 2 isme ve o dönem tam bir canavar olan Chris Bosh’a rağmen bunu başardı. Dirk ve Mavs ekibi kesinlikle ayakta alkışlanacak bir sezon sergiledi. Heat taraftarları hariç kimsenin “neden Dirk ve Kidd gibi adamlar şampiyonluk kazandı da Big 3 ilk senesinde şampiyonluk yaşayamadı ya” diyeceğini düşünmüyorum. Bu olay, o dönem Heat’i destekliyor olmama rağmen günün sonunda tekrar düşününce açıkçası beni de mutlu etti. Böylesine muhteşem karakterlere sahip olan efsane oyuncuların o yüzüğe ulaşması gerekliydi.
Olayın başlarına yani Luka’nın yaptığı açıklamayla ilgili düşünceme geri dönecek olursak; bence bu yaşta ve bu konumda söylememesi gereken bir şeyi söyledi. Masumca evet kabul ediyorum ama sonuçta sen 19 yaşında Euroleague MVP’si olan ve şampiyonluk yaşayıp gelen bir oyuncusun. NBA ile ilgili olan düşüncelerinin, heyecanının, çalışma azminin ve şampiyonluk kazanma hayalinin daha ağır basması gerek. Yani bu yönde açıklamalar yapıp bu lige gerçekten damga vuracağını, bu ligin içinde olmayı ne kadar istediğini ve önemsediğini göstermen gerek. Luka belki bunları ilerleyen zamanda yapacaktır ama bu açıklamayla aklının bir tarafının halen İspanya’da kaldığını düşündürttü insanlara. Real Madrid taraftarı her ne kadar Luka 20 yıl sonrasından bahsetmiş olsa bile umutlandı. “Orada tutunamazsa veya herhangi bir sorun yaşarsa acaba tekrar geri döner mi?” dedi. Kısa vadeli de olsa tüm Madrid halkı düşündü bunu.
Bence Luka Doncic şunu yapmalıydı; tüm Real Madrid ekibine ve taraftarlarına teşekkür edip orada unutamayacağı şeyler yaşadığını söyledikten sonra, tek odağının NBA olduğunu ve bu ligde kalıcı olmak için elinden gelenin fazlasını yapacağını söylemeliydi. Hatta “bir gün NBA’in en iyi Avrupalısı olacağım” dese bile kimse itiraz etmezdi. Aksine “Vay be ne özgüvenli çocukmuş” dedirtebilirdi. Neyse, görmeyi arzuladığım bu tarz açıklamaları en kısa sürede yapması dileğiyle…