Dwyane Wade! Diğer bir adıyla The Flash. Ya da Wade County. Ya da WoW (Way of Wade).
Onun için her şeyi söyleyebiliriz. Zaman zaman eleştirebiliriz bile. Ama oyuna ve kendisine olan saygısı, bu oyunun gelişimi için yaptıkları, Miami sevgisi ve orayı bir Chicago’lu olarak zamanla kendi evi haline getirmesi. İnsanların o olmadan mutsuz hissettiği bir yer olması. Bu saydıklarım kolay işler değil, hem de hiç kolay işler değil.
Evet o acı haberi maalesef vermek zorundayım. D-Wade, 2018-2019 sezonunun kariyerinin son sezonu olacağını kendi YouTube hesabından “One Last Dance” adını verdiği videoyla hepimize duyurdu. Tamamını izledim. Eski günlere gittim ve onunla birlikte benim de gözlerim doldu. O açıklamanın en çok göze çarpan kısmı şöyle;
“Ben her zaman yapmam gereken şeyleri kendi yolumla yaptım. İyi veya kötü olsunlar, ben bu noktaya bugüne kadar kendim ve ailem için doğru olacağına inandığım şeyleri yaparak ulaştım. Şimdi de vereceğim kararın doğru ve yerinde bir karar olacağına inancım tam. Sizlere, bana son sezonumda, son bir dansta eşlik edip etmeyeceğinizi sormak için bu boş ve karanlık odada kameranın karşısındayım.
“Bitti işte, buraya kadardı. Bu oyun için ilk günden bugüne verebileceğim ne varsa her şeyi verdim, bunu başarıyla gerçekleştirdiğime inandığım için çok mutluyum. Şimdi ise verebileceğim ne kaldıysa hepsini son bir sezon daha vermek için karşınızda olacağım.”
O kadar harika anılar verdin ki bize Wade, hepsini tek tek saymaya kalksam önümüzdeki sene bitirmiş olurum herhalde. 2006 yılı desem yeterli olur mu? Ya da sayı kralı olduğu 2008-2009 sezonu. 2010’da LBJ ve Bosh’un gelişiyle başlayan harika serüven. İlk senelerinde kaçırdıkları ama sonraki iki sezon kimseye bırakmadıkları şampiyonluk yüzükleri. 2016-2017 sezonuyla birlikte evine dönüşü yani çocukluk hayali olan Bulls formasını giymesi. Yüzündeki heyecan, ailesine kavuşması. 18.3 sayı, 4.5 ribaund, 3.8 asist ve 1.4 top çalma ortalaması elbette onun yüzdesi değildi Bulls’ta. Ama çok daha rahat ve üçlükleriyle ön plana çıkan bir oyuna bürünmek istemişti. Sonrasında LBJ ile Cavs’te yeniden buluşması “yeniden şampiyonluk gelir mi?” sorusunu akıllara getirse de ilerleyen dönemlerde bench player oluşunu görmek herkesi üzdü. Kendisi “benim için sorun değil” dedi ama saklayamadı, sorun oldu.
Heat’in kapılarını tekrar açmasıyla belki de bu veda konuşmasının başlangıcını o gün kafasında hazırladı. Bütün medya bu konuyu 5 aydır düşündüğünü söylese bile bence American Airlines Arena’ya ayak bastığı ilk gün aklının bir köşesinde bu veda vardı. Basketbolu bırakacağı takıma ve ayrıca efsane olduğu takıma döndüğü için hem mutlu hem de buruktu. Vedalar sevdalara dahilmiş gerçekten. Bu sezon bence Wade için tıpkı Kobe’ye yapıldığı gibi The Farewell Tour (Veda Turu) düzenlenmeli. Her salonda büyük alkışlarla karşılanıp maç sonu daha büyük alkışlarla uğurlanmalı diye düşünüyorum.
Değerli kardeşim Ataol Sarıçiçek kadar olmasa da seni çok özleyeceğim Dwyane, 2006’yı ve o muhteşem performansını hep hatırlayacağım. Şimdiden söylemek zor ama;
Her şey için teşekkürler, hoşçakal The Flash…
