Bir Türk takımının 2 kez üst üste Avrupa şampiyonu olması muazzam bir olay. Anadolu Efes’i bu başarıya ulaştıran en önemli unsurun birbirini çok iyi tamamlayan kısa rotasyonu olduğunu düşünüyorum. Evet, Efes Micic gibi üretken bir merkez güce, Larkin gibi olağanüstü bir yaratıcı skorere, Beaubois gibi sorumluluktan hiç kaçmayan bir takviye kuvvete sahip. Normalde her soruna çözüm bulan keskin oyun zekasıyla Simon’u da bu gruba alırdım ama Simon bu sezon biraz geri planda kaldı. Simon’un yokluğunda ise Bryant onun rolünü devraldı, bu rolün hakkını da verdi.
Efes’in gard listesini överken uzunlarını görmezden gelmek asla doğru olmaz. Dunston’ın varını yoğunu ortaya koyarak savunmada ördüğü duvar, Moerman’ın çizgi gerisinden ekstra katkısı, Singleton’ın çok yönlü eforu, Pleiss’ın penetre pas ya da pick&pop sonrasında orta mesafeden veya yayın ardından soktuğu şutlar Efes’e sezon boyunca hayat verdi. Özellikle Pleiss’in dörtlü final performansına bu bağlamda ayrı bir parantez açmak gerekir. Deneyimli pivotun dış şut verimliliği, Efes’in tıkandığı anlarda kilidi açan faktörlerden biri oldu.
Günümüz basketbolunda skorer kısaların önemi çok arttı. Efes’in elinde Larkin ve Micic gibi hem potaya atak ederek, hem de üçlük atarak sayı bulan iki yıldız gard var. Her ikisi de gününde olduğu zaman Efes’in hücumda ulaşabileceği tavanı kestirmek çok zor. Onlardan biri gününde değilse bu sefer Beaubois devreye giriyor. O da tutuksa Simon parlıyor. Simon’un yokluğunda Bryant kendini gösteriyor. Doğrusunu söylemek gerekirse Efes’in bu üçlü, hatta dörtlü gard yapısıyla EuroLeague’de kolay kolay zirveden ineceğini sanmıyorum.
Basketbolda etkili savunma yapmanın hücuma da olumlu yansıdığı öteden beri söylenir. Bu tespit elbette doğrudur ama Efes için biraz tersi bir durum söz konusu sanki. Efes elit bir hücum takımı ve hücumda sayı buldukça savunma direnci de artıyor. Efes’in yarı sahada rakip kısalardan şok baskılarla ve pas arası kaymalarla top çalması, hücumdaki dinamizminden devşirdiği enerjinin eseri.
Efes’in zaferinde en büyük paylardan biri Ergin Ataman’a ait. Ataman’ın modern basketbolun trendlerine uygun biçimde yıldız oyun kuruculara özgürlük alanı tanıması, Efes’i adım adım Avrupa’nın tepesine taşıdı. Tabii ki tek sebep bu değil. Ataman aynı zamanda iddialı bir koç ve medya önünde hedeflerini yüksek sesle dile getirerek oyuncularını motive etmeyi başarıyor. Bir antrenör için büyük oyuncularla oynamak kolaydır fakat onları görkemli bir amaca ikna etmek sanıldığı kadar kolay değildir. Ataman’ın bir basketbol antrenörü olarak başlıca ayırt edici özelliğinin, bu inandırıcılık ve liderlik vasfı olduğuna inanıyorum. Aksi takdirde Belgrad’dan bir EuroLeague kupasıyla daha dönmek mümkün olmayabilirdi.
